Slappe bodem: ontwerp en beheer

Schade door bodemdaling neemt nog steeds elk jaar toe. Denk daarbij aan structurele schade en hoge onderhoudskosten voor wegen, spoorwegen, dijken, waterleidingen, en gebouwen. Door juist bij de aanleg (nieuwbouw en herstructurering) rekening te houden met de beheerfase kunnen de risico’s van bodemdaling worden beperkt. De ontwikkeling van een gedragen gebiedsstrategie is in lijn met de aankomende Omgevingswet.

Door het aanbrengen van een belasting op de slappe grond zakt niet alleen de weg, maar ook de eronder liggende infrastructuur van kabels, leidingen en riolen. Bij een zettingsgevoelig gebied zou een cyclus moeten worden doorlopen waarin lokale randvoorwaarden, risico’s, criteria en technische alternatieven verkend worden.

In deze cursus krijgt u meer handvatten met welke aspecten u rekening moet houden om zettingsarm te bouwen of om te gaan met bodemdaling. Handreikingen worden gegeven om een weloverwogen keuze te maken tussen traditioneel ophogen met zand of een, vaak duurdere en gevoeligere, zettingsarme of geheel zettingsvrije oplossing. 

Keuzes bij een integrale gebiedsstrategie

Na het volgen van de cursus:

• weet u welke thema’s van belang zijn voor een integrale gebiedsstrategie
• welke ophoogtechnieken, wanneer kansrijk zijn en welke risico’s hieraan kleven;
• weet u wat de eigenschappen van verschillende funderings- en ophoogmaterialen zijn;
• kunt u inschatten hoe uitgebreid grondonderzoek en zettingsprognoses dienen te zijn;
• heeft u meer inzicht in te stellen (zettings)eisen en het borgen van deze eisen middels monitoring;
• Tot slot leert u hoe u de samenwerking (en daarmee samenhangend contractvormen) en risicomanagement vorm kunt geven voor projecten op een slappe ondergrond.

Bedoeld voor

• Medewerkers van gemeenten, waterschappen, provincies en ministeries die verantwoordelijk zijn voor het (beoordelen van) ontwerpen en beheerplannen van gebiedsstrategieën en infrastructuur op slappe bodem;
• Medewerkers van nutsbedrijven die te maken krijgen met infrastructurele beheerplannen van derden;
• Medewerkers van ingenieursbureaus die verantwoordelijk zijn voor het ontwerpen van infrastructuur op slappe bodem;
• Medewerkers van (GWW) aannemers, projectontwikkelaars en verzekeraars.